pol    eng

ARCHIWUM

2/2019 Koloryt krajobrazu / Landscape Essence

2019 02 okladka foto 300   Nr 2/2019, vol. 63

Koloryt krajobrazu
Landscape Essence


STRESZCZENIA str 66
POBIERZ CAŁY NUMER (6,72MB)

JP 2019 02m



PROBLEMY
Krajobraz zdeformowany. Kraina Pomorska: utracony raj czy wspólne dziedzictwo? (obraz mentalny ziemi pomorskiej)
Deformed Landscape. The Land of Pomerania – Paradise Lost or Common Heritage? (The Mental Image of Pomerania)
Adam M. Szymski
DOI: 10.30825/5.ak.169.2019.63.2

STRESZCZENIE

Autor na podstawie własnych badań (w latach 2003–2009 był kierownikiem Katedry Projektowania Krajobrazu w Akademii Rolniczej w Szczecinie, której głównym zadaniem badawczym było poznanie specyfiki kulturowej dawnego regionu pomorskiego) oraz dostępnej literatury w j. polskim i niemieckim stara się dociec fenomenu, jakim jest pamięć o rzeczywistości, w której materialne atrybuty są nadal zachowane w przestrzeni, ale która – w swej formie intelektualnej zwartości – straciła rację bytu i dziś już nie istnieje.
Dokonując skojarzeń zarówno co do zbieżności w rozumieniu treści poznawczych (vide monografia H. Szulc a opracowania autorów niemieckich dotyczących form osadnictwa wiejskiego i przywołując kolejno po sobie następujące działania administracyjno-porządkowe na terenie niegdysiejszego regionu pomorskiego wraz z całkowitą (!) wymianą ludnościową, autor stara się uwypuklić problem – także i natury politycznej – czy i w jakim zakresie tradycja ukształtowana na danym terytorium przez inny naród winna być kontynuowana przez nową „kolonizację” i w jakim zakresie. Autor zwraca uwagę na potrzebę zachowania tego, co przyjmuje się za „granice” kulturowe regionów rozumianych jako wydzielone skupiska „małych ojczyzn” – charakteryzujących się specyficznym rodzajem lokalnego patriotyzmu uzewnętrznionego w języku, stroju i tradycji.
Kierując się specyficznym resentymentem, jako obecny mieszkaniec tego regionu przywołuje emocjonalny stosunek do Pomorza tych, dla których owa dziś już nieistniejąca kraina stanowi niezbywalny (w ich odczuciu) „świat pamięci”.



Przestrzeń tolerancji – analiza problemu w kontekście różnych przestrzeni publicznych
Safe Space – Problem Analysis in the Context of Various Public Spaces
Aleksandra Blecharz, Aleksandra Lis
DOI: 10.30825/5.ak.170.2019.63.2

STRESZCZENIE


Tolerancja jest problemem o niezwykle skomplikowanej naturze, wobec którego w społeczeństwie, na wskutek działania rozmaitych czynników, wykształciły się różne postawy. Przestrzenny aspekt tolerancji to problem wyczerpująco przedstawiony w niniejszym artykule. Celem pracy jest określenie potencjału różnego rodzaju przestrzeni publicznych zarówno jako przestrzeni tolerancji, jak i konfliktu.
Metodą zastosowaną do przeprowadzenia badań była analiza tematyczna – metoda jakościowa polegająca na szczegółowym opisywaniu i interpretacji zaobserwowanych wzorców zachowań. Materiał badawczy stanowiły wypowiedzi zamieszczone w Internecie pod artykułami i wpisami dotyczącymi marginalizowanych grup. Analiza materiału odbywała się pod kątem podstawowego pytania badawczego: w jakich przestrzeniach publicznych nasila się problem nietolerancji, a w jakich to tolerancja ulega intensyfikacji? Wypowiedzi podzielono na trzy grupy tematyczne, dokonując podziału pod kątem przejawianej postawy (nietolerancyjna, pośrednia i tolerancyjna).
W wyniku analizy tematycznej danych stwierdzono, że najczęściej występującym czynnikiem intensyfikującym nietolerancję był brak poczucia bezpieczeństwa związany z obecnością dzieci i poczuciem braku kontroli. Szkoła oraz otoczenie osiedli mieszkaniowych wskazywane były przez wypowiadających się jako miejsca, gdzie tolerancja nie ma prawa zaistnieć. Przestrzenią o potencjale negatywnym określone zostały dworce i inne miejsca związane z intensywną komunikacją, które, ze względu na związany z ruchem chaos, obniżają poczucie bezpieczeństwa. Szkoła pojawiała się także w wypowiedziach prezentujących postawę tolerancyjną jako miejsce o potencjale przestrzeni tolerancji ze względu na otwartość dzieci na inność i zdobywanie wiedzy. Miejsca związane z obecnością nie tylko dzieci, ale także ich rodziców, czyli np. parki rozrywki rodzinnej, wskazywane były jako miejsca o większym potencjale na bycie przestrzenią tolerancji. Powodem jest większe, niż w przypadku szkoły, poczucie kontroli nad sytuacją i bezpieczeństwem dzieci oraz ogólna atmosfera zabawy.
Głównym wnioskiem z badań jest spostrzeżenie, że przestrzeń tolerancji powinna dawać poczucie bezpieczeństwa i kontroli oraz oferować funkcję edukacyjną.



PREZENTACJE

Konflikt społeczny, architektoniczny i krajobrazowy wokół przetrwania oraz zachowania obiektu fortecznego Fortu III Graf Kirchbacha
Social, Architectural and Landscape Conflict Around the Survival and Preservation of Fort III Graf Kirchbach
Izabela Piklikiewicz-Kęsicka
DOI: 10.30825/5.ak.171.2019.63.2

STRESZCZENIE


Dbałość o otaczający nas krajobraz niezaprzeczalnie jest wyzwaniem. Rozwój struktury urbanistycznej determinuje nieuniknione zmiany w jej przestrzeni. Upływający czas i zmiany funkcjonalne obszarów osadniczych kwestionują dotychczasową wartość obszarów o wysokich walorach przestrzennych. Szczególną sytuacją charakteryzują się wielkopowierzchniowe obiekty architektoniczne, które utraciły swoją wartość funkcjonalną we współczesnej strukturze osadniczej. Jednym z takich obiektów jest Fort III Graf Kirchbach zlokalizowany w Poznaniu. Przedmiotem badań jest przedstawienie problematyki przestrzennej i funkcjonalnej wybranego fortu w kontekście polityki przestrzennej miasta, kontekście społecznym oraz strategii zachowania zabytkowego obiektu architektury militarnej. Celem badań jest nakreślenie sytuacji planistycznej i wynikających z niej sporów oraz opinii różnych środowisk organizacyjnych. Nakreślona tematyka porusza zagadnienia krajobrazowe związane z potrzebami przetrwania substancji zabytkowej obiektu zlokalizowanego bezpośrednio na terenie obszaru o funkcji ogrodu zoologicznego, który posiada program rozwoju funkcjonalnego i przestrzennego. Wspomniany program obejmujący przestrzenie forteczne oraz strategia działań związanych z przyszłością Fortu III budzą kontrowersje, jeśli chodzi o końcowy efekt, jaki powinien zostać osiągnięty w przypadku tego zabytku. Metodyka badań obejmująca opisywaną problematykę oparta została na wywiadach środowiskowych z organizacjami sprawującymi czynną opiekę nad fortem, badaniach inwentaryzacyjnych obiektu, badaniach walkthrough, badaniach historyczno-interpretacyjnych oraz badaniach literaturowych. Wyniki prezentują wartość historyczną i edukacyjną obiektu fortecznego, którego potencjał został poddany ocenie pod względem wykorzystania na rzecz społeczności i przyszłych pokoleń. Efekty analiz przedstawiają również szanse i zagrożenia generowane strategiami działań planistycznych oraz architektonicznych, które mogą oddziaływać z różnymi skutkami na strukturę miasta i życie jego mieszkańców.



 
Copyright 2020 - arch.krajobrazu
Adres redakcji:

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Architektury Krajobrazu
ul. Grunwaldzka 55, 50-357 Wrocław
tel. +48 71 320 18 63

        Realizacja: Agency 3motion