pol    eng

ARCHIWUM

3/2018 Zieleń zorganizowana / Organized Greenery

3 2018   Nr 3/2018, vol. 60

Zieleń zorganizowana
Organized Greenery


STRESZCZENIA str 78
POBIERZ CAŁY NUMER (8,09MB)

3 2018 zieleń zorganizowana



PROBLEMY
Park jako formacja roślinna o charakterze leśnym
Park as a Forest-Like Vegetation Zone

Justyna Franczak
Maciej Filipiak
Jan Banck
i
DOI:10.30825/5.ak.156.2018.60.3

STRESZCZENIE

Funkcjonowanie i forma układów tworzonych przez rośliny drzewiaste to istotne elementy związane z kształtowaniem krajobrazu. Bazowym obiektem prezentowanych tu badań była część parku Szczytnickiego we Wrocławiu o powierzchni 5,4 ha. Badany fragment liczy około 160 lat i jak większość całego parku ma charakter krajobrazowy. W obrębie wspomnianego terenu szczegółowo pomierzono i sklasyfikowano wszystkie drzewa i krzewy, a na podstawie otrzymanych danych określono szereg parametrów, które pozwoliły m.in. na porównanie badanego drzewostanu parkowego z bardziej naturalnymi zbiorowiskami o charakterze leśnym. Głównymi obiektami porównawczymi były drzewostany leśnych rezerwatów Dolnego Śląska rosnące na podobnych siedliskach. W wyniku przeprowadzonych obserwacji ustalono, że analizowany fragment parku ma postać wielogatunkowego, wielowarstwowego i różnowiekowego zbiorowiska lasu liściastego o strukturze typowej dla fazy odnowienia i regeneracji. W zbiorowisku dominującą rolę odgrywają rodzime gatunki typowe dla grądów, jednak duże znaczenie mają również gatunki obce, zwłaszcza inwazyjne oraz postpionierzy. Występują też drzewa cenne ze względu na wiek i pochodzenie. W porównaniu z wzorcowymi drzewostanami dębowymi oraz rosnącymi w podobnych warunkach drzewostanami rezerwatowymi analizowany obiekt ma przeważnie niższą zasobność, co sugeruje, że jego oddziaływanie biochemiczne na otaczające środowisko jest słabsze. Funkcjonalnie badany park nawiązuje też do zbiorowisk leśnych o charakterze drzewostanu prowadzonego tak zwaną rębnią ciągłą. Kontynuowanie zabiegów pielęgnacyjnych wzorowanych na tej rębni może zoptymalizować funkcje przyrodnicze parku. Zdaniem autorów niniejszej pracy przedstawione w niej oraz podobne analizy powinny być szerzej stosowane jako element oceny zasobów oraz podstawa zabiegów pielęgnacyjnych w parkach miejskich.




PREZENTACJE

Wartość parków zdrojowych we współczesnym mieście na przykładzie uzdrowisk Sudetów Zachodnich i Środkowych
The Value of Spa Parks in the Modern Health
Resorts: A Case Study of the Western and Central Sudetes Spa Towns
Daria Słonina
Maria Skomorowska
DOI:10.30825/5.ak.157.2018.60.3

STRESZCZENIE

Uzdrowiska są miejscem, w którym chorzy mają wzmacniać swoje zdrowie. Lokalizacja i szczególne walory przyrody są powodem, dla którego miejsca te od początku swojej historii cieszą się popularnością. Szczególnie istotny, w szybkim procesie rekonwalescencji, bliski kontakt człowieka z przyrodą zapewniają okoliczne ogrody i parki. Środowisko naturalne oddziałuje bowiem na różne aspekty zdrowotne, redukując stres, obniżając ciśnienie czy wzmacniając relacje społeczne. Praca stanowi przegląd parków zdrojowych w uzdrowiskach Sudetów Zachodnich i Środkowych pod względem historycznym oraz stopnia ich przeobrażenia. W pracy pojęto próbę określenia możliwych działań rewitalizacji wybranych przykładów, w taki sposób, aby mogły one stanowić nie tylko cenne dziedzictwo kulturowe, ale także przyczynić się do polepszenia aspektu zdrowotnego kuracjuszy. W dobie XXI wieku bliskość przyrody zdaje się być istotnym elementem codziennego życia. W danym kontekście należałoby zwrócić szczególną uwagę na parki i ogrody miejskie w uzdrowiskach, których rola i zapotrzebowanie obecnie wzrastają. Oblicze tych założeń na przestrzeni lat wielokrotnie się zmieniało, dlatego też określenie ich współczesnej formy jest niezwykle ważne. Miejsca te stwarzają bowiem możliwość obserwacji i odbierania przyrody, poprawiając jakość życia, stanowiąc ważne miejsce zarówno w procesie leczenia, jak i w codziennym życiu.


Normatyw Urbanistyczny z 1974 r. w kształtowaniu zieleni osiedlowej na przykładzie Białegostoku
The 1974 Urban Planning Norms in the Shaping 
of Green Areas on the Example of Białystok

Marta Baum
DOI:10.30825/5.ak.158.2018.60.3

STRESZCZENIE


Wielorodzinne osiedla mieszkaniowe w Polsce powstałe w latach 70.–80. ubiegłego wieku projektowane były na podstawie Normatywu urbanistycznego dla terenów mieszkaniowych z 1974 roku. Mimo iż nie miał on dobrych opinii w zakresie wskaźników związanych z terenami otwartymi, był wysoko oceniany. Dawał bowiem bardzo dobre podstawy do zabezpieczania odpowiednich powierzchni terenów zielonych w osiedlu [Dąbrowska-Milewska 2010]. W artykule przedstawiono analizy wybranych osiedli mieszkaniowych Białegostoku z lat 70.–80. XX w. pod kątem zastosowania wyżej wymienionego normatywu przy programowaniu terenów zieleni osiedlowej. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, iż tereny zarezerwowane i zagospodarowane na cele zieleni w osiedlach według wytycznych Normatywu urbanistycznego dla terenów mieszkaniowych z 1974 r. stanowią współcześnie istotny potencjał powierzchniowy, który nadal może być wykorzystywany na funkcje rekreacji i wypoczynku w osiedlach.


FORUM
ZAUWAŻYĆ, ZROZUMIEĆ, ZAPROJEKTOWAĆ. Pracowania Rewitalizacji Krajobrazu UAP
TO SEE, TO UNDERSTAND, TO DESIGN. The Landscape Revitalization Studio UAP

Sławoj Dreszer
Marta Urbańska
DOI:10.30825/5.ak.159.2018.60.3

STRESZCZENIE


O tym, że świat coraz szybciej pędzi do przodu, dyskutuje się od dziesiątków lat. Natomiast o tym, że struktury urbanistyczne w większości przypadków przestały nadążać za dynamicznie rozwijającym się społeczeństwem, mówi się od niedawna. Zmieniają się podejmowane przez ludzi codzienne aktywności. Wraz z tymi transformacjami ewoluują ich potrzeby, nie tylko usługowe czy funkcjonalne, ale także przestrzenne. Szacuje się, że do roku 2050 ośrodki miejskie zamieszkiwać będzie około 6 mld ludzi, a 60% obszarów miejskich, które będą pokrywać w tym czasie naszą planetę, jeszcze nie powstało. Miasta puchną (często w sposób niekontrolowany), a doświadczenie już teraz pokazuje, że „rozlewanie się” struktur miejskich w nieskończoność przynosi opłakane skutki. W XXI wieku zmieniły się zadania architektów, architektów krajobrazu, urbanistów i planistów. Dziś nie chodzi jedynie o tworzenie nowych obiektów. Prawdziwe wyzwanie to istniejąca tkanka miejska i próba dostosowania jej do obecnych potrzeb i standardów. Pracownia Rewitalizacji Krajobrazu w poznańskim Uniwersytecie Artystycznym została powołana w odpowiedzi na te zjawiska i zmiany. Pracownia funkcjonuje na podstawie autorskiego programu dydaktycznego opracowanego przez dr. hab. Sławoja Dreszera. Podejmowane problemy projektowe mają uświadomić studentów (przyszłych architektów i projektantów krajobrazu), w jakim kierunku zmierza dzisiejszy świat i społeczeństwo oraz z jakimi zadaniami spotkają się w swojej przyszłej pracy zawodowej.


Warszawskie teatry ogródkowe – miejsca pamięci czy niepamięci?
Warsaw Garden Theatres – Places of Memory or Oblivion?

Agnieszka Starzyk
DOI:10.30825/5.ak.201.2018.60.3

STRESZCZENIE


Celem naukowym jest zbadanie wpływu nieistniejących teatrów ogródkowych na współczesne przestrzenie Warszawy oraz próba odpowiedzi na pytanie: Czy warszawskie teatry ogródkowe funkcjonujące w latach 1868–1907 istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta, czy tylko w materiałach historycznych? Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania i rozwiązania problemu naukowego: analizy i krytyki piśmiennictwa, obserwacji bez interwencji, studium przypadku, intuicyjną opartą na osobistych doświadczeniach autorki; podstawą wniosków były badania in situ. Wynikiem jest: a) wskazanie lokalizacji i zakresów czasowych funkcjonowania teatrów ogródkowych lewobrzeżnej Warszawy, b) wykazanie, że teatry ogródkowe nie zostawiły śladu urbanistycznego, architektonicznego, jak również symbolicznego. Stąd wniosek, że nie istnieją w pamięci architektonicznej i urbanistycznej miasta.








 

Copyright 2020 - arch.krajobrazu
Adres redakcji:

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Architektury Krajobrazu
ul. Grunwaldzka 55, 50-357 Wrocław
tel. +48 71 320 18 63

        Realizacja: Agency 3motion