pol    eng

ARCHIWUM

1/2018 - Metody w Architekturze Krajobrazu / Methods in Landscape Architecture

1 2018   Nr 1/2018, vol. 58


Metody w Architekturze Krajobrazu
Methods in Landscape Architecture 




STRESZCZENIA str 86
POBIERZ CAŁY NUMER (13,52MB)

k1 2018



PROBLEMY
Stara dzielnica, nowa zabudowa. Konsekwencje zmiany układu przestrzennego miejskiego podwórza na przykładzie dzielnicy Grochów
Old District, New Housing. Consequences of Changes in the Spatial Organization of the Urban Backyard Reflected in the District of Grochów.
Izabela Zalewska-Kantek
Beata J. Gawryszewska
DOI:10.30825/5.ak.146.2018.58.1

STRESZCZENIE

Przyczynkiem do napisania artykułu są zmiany funkcjonalno-przestrzenne zagospodarowania posesji w zabudowie wielorodzinnej powstającej po 2000 roku. Współczesne projekty nie uwzględniają podwórza jako terenu wspólnego, dostępnego dla wszystkich mieszkańców, ale głównie będącego miejscem beztroskiej i bezpiecznej zabawy dzieci, nawiązywania przez nie pierwszych kontaktów społecznych, kontaktu z naturą oraz aktywności fizycznej i doznań sensorycznych. Poligonem badawczym jest położona w obrębie przedwojennych granic Warszawy dzielnica Grochów, która – dotychczas uśpiona – przechodzi szybkie i istotne zmiany wyglądu oraz charakteru zabudowy.



PREZENTACJE

Badanie wpływu wizualnego wieżowca przy placu Unii na historyczny krajobraz Warszawy
Examining the Visual Impact of a Tall Building at the Unii Lubelskiej Square on the Historical Landscape of Warsaw
Klara Czyńska
DOI:10.30825/5.ak.147.2018.58.1

STRESZCZENIE

Zabudowa wysoka może powodować szereg trudnych do przewidzenia skutków wizualnych, przyczyniając się do zaburzeń ważnych, historycznych widoków miasta. Celem badań przestawionych w niniejszym artykule jest prezentacja możliwości zastosowania metody Visual Impact Size (VIS) do prognozowania oddziaływania wizualnego wieżowców w historycznym krajobrazie miejskim. Do badań wybrano istniejący obiekt wysoki przy placu Unii Lubelskiej w Warszawie. Obiekt wzbudza liczne kontrowersje. Ingeruje bowiem wizualnie w parkowe wnętrze krajobrazowe Łazienek Królewskich i jest widoczny ponad dachem pałacu Belwederskiego, zaburzając jego integralność jako ważnego zabytku i symbolu miasta. Celem prezentowanego tu badania jest ocena, na ile efekt ten dałoby się przewidzieć przed wzniesieniem wieżowca, wykorzystując metodę VIS i Numeryczny Model Pokrycia Terenu (NMPT). Stan drzewostanu jest wiernie odwzorowany w zastosowanym w analizach modelu 3D (NMPT, siatka 50 cm). Prezentowane badania są ukierunkowana także na ocenę siły oddziaływania obiektu w krajobrazie (poprzez kalkulację zakresu ekspozycji jego bryły). Wyniki badań są istotne w ocenie możliwości implementacji metody VIS do prognozowania skutków wizualnych nowych inwestycji na krajobraz miasta z uwzględnieniem wnętrz parkowych.



Wielkoobszarowa koncepcja krajobrazowa ferme ornée – nowe ustalenia do badań krajobrazu kulturowego Wilanowa
The Ornamental Farm as a Large-Area Landscape Concept – New Findings in Research on the Cultural Landscape of Wilanów
Dorota Sikora 
DOI:10.30825/5.ak.148.2018.58.1

STRESZCZENIE


Krajobraz Wilanowa zazwyczaj postrzegany jest przez pryzmat barokowej rezydencji, stanowiącej jego architektoniczną dominantę. Ale również pokolenia właścicieli z końca XVIII w. i 1. połowy wieku XIX miały ogromny wpływ na jego kształtowanie, wdrażając inspirowany wzorcami angielskimi model ferme ornée (ornamental farm). Ich działania dotyczyły głównie budowania formalnych i funkcjonalnych relacji pomiędzy wilanowską rezydencją a folwarkiem, wsią oraz obiektami filialnymi. Przez współczesnych były uważane za pionierskie na ziemiach polskich. Powstałe w ich wyniku obiekty i powiązania przestrzenne są w znacznej mierze już dziś nieczytelne. Z uwagi na ich ogromną wartość artystyczną i znaczenie dla budowania tożsamości krajobrazu kulturowego Wilanowa ich relikty powinny być uwzględniane w lokalnych działaniach ochronnych i planistycznych. Przeprowadzone przez autorkę badania dotyczyły centralnego fragmentu klucza wilanowskiego, z usytuowaną pośrodku rezydencją królewską, obejmującego obszar od Wisły na wschodzie po skarpę warszawską i leżące na jej koronie rezydencje na zachodzie, Natolin i Jezioro Powsinkowskie na południu i Jezioro Sielanka oraz Morysin wraz z sąsiadującymi z nim polami uprawnymi na północy i polegały na:
- rozpoznaniu stanu badań w zakresie zjawiska
ferme-ornée i krajobrazu Wilanowa w literaturze przedmiotu,
- ustaleniu na podstawie literatury przedmiotu definicji
ferme-ornée oraz zespołu cech właściwych dla tej formy zagospodarowania przestrzeni,
- kwerendzie archiwalnej, 
- rozpoznaniu historycznych zasad kształtowania krajobrazu wilanowskiego pod kątem obecności elementów reprezentatywnych dla
ferme-ornée,
- pracach terenowych mających na celu określenie obecnego stanu zachowania elementów wilanowskiej
ferme-ornée.
Badania podsumowano wnioskami, kładąc nacisk na potrzebę ochrony zachowanych reliktów.





TWORZYWO

Drzewa w centrum miasta – studium przypadku Bulwaru Słonecznego we Wrocławiu
Trees in the City Center: a Case Study of Bulwar Słoneczny in Wrocław
Joanna Dobrzańska
Robert Kalbarczyk
Monika Ziemiańska
DOI:10.30825/5.ak.149.2018.58.1

STRESZCZENIE


Przedmiotem artykułu są dobre praktyki projektowe i technologie umożliwiające wzrost i rozwój drzew na terenie silnie zurbanizowanym, zaprezentowane na przykładzie projektu zagospodarowania Bulwaru Słonecznego we Wrocławiu. Temat jest bardzo aktualny ze względu na postępujące zjawisko urbanizacji i rosnące oczekiwania mieszkańców związane z rozwijaniem zielonej infrastruktury miast. Bulwar Słoneczny we Wrocławiu można uznać za wzorcowe studium przypadku obrazujące trudności występujące przy wprowadzaniu nasadzeń zieleni wysokiej na teren silnie zurbanizowany. Zarówno w tej lokalizacji, jak i na wielu innych terenach miejskich niezbędne jest zastosowanie nowoczesnych technologii poprawiających warunki siedliskowe drzew. Największy problem stanowią zły stan gleby i znaczne obciążenie terenu infrastrukturą podziemną, co znacznie ogranicza powierzchnię dla roślinności wysokiej. Teren biologicznie czynny stanowi 0,83 ha (ok. 53%) Bulwaru Słonecznego. Niestety, przebiegające przez niego pasy wyłączenia zawężają obszar, na którym można zasadzić zieleń wysoką aż o 0,37 ha (ok. 44% terenu biologicznie czynnego). Rozwiązaniem problemu jest zastosowanie strefowania mediów. Przy braku takiej możliwości należy zastosować specjalistyczne rozwiązania zapobiegające przenikaniu korzeni do innych przestrzeni (ekrany korzeniowe) i odprowadzające ciepło z sieci ciepłowniczych z dala od strefy korzeniowej drzewa. Strukturę gleby poprawiają zabieg aeracji i zastosowanie gleby strukturalnej. Hydrożele polepszą warunki wodne dla roślin, a mikoryzacja – warunki wzrostu roślin w zasolonym środowisku. Niezmiernie ważną rolę w projekcie zagospodarowania bulwaru pełnią rozwiązania konstrukcyjne – chodniki nadwieszane. Istniejące drzewa należy bezwzględnie chronić w trakcie całego przebiegu procesu inwestycyjnego. Działania ochronne w przypadku drzew należy rozważać już na etapie inwentaryzacji. Poprzez przemyślane planowanie nowego układu, dobór gatunkowy i zastosowanie odpowiedniej technologii można skutecznie walczyć ze zjawiskiem kurczenia się terenów zadrzewionych w centrach miast.


FORUM
Zieleń osiedli patronackich – historyczne i współczesne problemy projektowe na przykładzie Nikiszowca 
Greenery in Patronage Settlements – Historical and Contemporary Design Problems Based on the Example of Nikiszowiec
Adriana Baryżewska
DOI:10.30825/5.ak.150.2018.58.1

STRESZCZENIE

W artykule zaprezentowano pracę dyplomową inżynierską, wykonaną na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, jako pracę końcową studiów pierwszego stopnia na kierunku architektura krajobrazu. Została ona wyróżniona główną nagrodą w konkursie organizowanym przez Stowarzyszenie Polskich Architektów Krajobrazu na najlepszą pracę inżynierską wykonaną w roku akademickim 2015/2016. Tematem pracy jest projekt zagospodarowania ogrodu śródblokowego w dawnym osiedlu robotniczym w dzielnicy Nikiszowiec w Katowicach. W zakres szczegółowego opracowania wchodzi wnętrze dziedzińca, jednego z kwartałów urbanistycznych Nikiszowca. Nikiszowiec powstał jako osiedle robotnicze wybudowane na początku XX wieku według projektu Georga i Emila Zillmannów z Berlina-Charlottenburga. Jego układ przestrzenny pozostał w niezmienionej formie od blisko 100 lat. Wykreowana tu przestrzeń została intensywnie zabudowana. Kompozycja składa się z dziewięciu kwartałów mieszkalnych. Każdy kwartał (blok zabudowy) jest zamknięty okalającą zabudową, a wewnątrz znajduje się ogromny dziedziniec. Projekt wnętrz kwartałów to szansa na stworzenie zielonych enklaw, przestrzeni odpoczynku, rekreacji i integracji społecznej dla mieszkańców, które jednocześnie upiększą i złagodzą surowy wizerunek krajobrazu ceglanych familoków. Na podstawie przeprowadzonych badań historycznych i społecznych powstała koncepcja zagospodarowania jednego ogrodu na dziedzińcu, zakładająca stworzenie przestrzeni przyjaznej mieszkańcom, funkcjonalnej, o czytelnej kompozycji, wykorzystująca tradycje historyczne i genius loci.



ZABŁOCIE_4D Krajobrazowa transofrmacja ulic
ZABŁOCIE_4D Landscape Transformation of the Streets
Joanna Wojtuń
DOI:10.30825/5.ak.151.2018.58.1

STRESZCZENIE


Zabłocie to jedna z najszybciej rozwijających się części dzielnicy Podgórze w Krakowie. W związku z silną urbanizacją i zmianami funkcji obiektów przemysłowych, które nastąpiły w ostatnich latach, sieć komunikacyjna Zabłocia wymaga transformacji i dostosowania. Głównymi celami krajobrazowej transformacji są wprowadzenie zielonych i cichych ulic z licznymi alejami, skwerami, ogródkami kawiarnianymi, zawężenie pasa ruchu na ulicach dwukierunkowych, wyznaczenie szlaków rowerowych, wprowadzenie pasażów, placów, pochylni i miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych i wiele innych. Działania te prowadzone są pomiędzy kwartałami zabudowy, które wraz z siecią komunikacji tworzą „Zabłocie_4D’’, czyli cztery wymiary umownej dzielnicy Zabłocie (kulturalny, kreatywny, mieszkaniowy i biurowców) dostępnej dla turystów, z podniesionymi standardami przestrzennymi oraz ciekawą przestrzenią publiczną – placem przy przejściu kolejowym.




















 


 
Copyright 2020 - arch.krajobrazu
Adres redakcji:

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Instytut Architektury Krajobrazu
ul. Grunwaldzka 55, 50-357 Wrocław
tel. +48 71 320 18 63

        Realizacja: Agency 3motion